Czemu wleczesz się tak? — rzekła do ślimaka
bialoryba. —
Ten morświn, który nas dognał, na ogon mi wdepnie
chyba.
Spójrz na żółwie i homary, które tłumami całymi
Zbiegły się na skraju plaży... czy chcesz tańczyć
razem z nimi?
Czy chcesz tańczyć, czy też nie chcesz, czy chcesz
tańczyć razem z nimi?
Nie przeczuwasz nawet uciech, które w sercach
nam rozbłysną,
Gdy nas razem z homarami wprost na pełne morze
cisnął
Odparł ślimak: „Za daleko!” — I choć zaszczyt mu
to czyni,
Choć jest wdzięczny niewymownie, ale nie chce
tańczyć z nimi.
Czy chce tańczyć, czy też nie chce, nie chce tańczyć
razem z nimi. —
Czy chce tańczyć czy też nie chce, nie chce tańczyć
razem z nimi.
Za daleko? A to czemu? — rzekł przyjaciel
ostrołuski —
Przecież morze ma dwa brzegi; czeka nas tam
brzeg francuski.
Oddalając się od Anglii, do Francji się przybliżymy...
Czemu bledniesz, mój ślimaku? Pójdź i zatańcz
razem z nimi,
Czy chcesz tańczyć, czy też nie chcesz, pójdź
i zatańcz razem z nimi!.
Czy chcesz tańczyć, czy też nie chcesz, pójdź
i zatańcz razem z nimi!
A to tekst oryginalny:
'"Will
you walk a little faster?" said a whiting to a snail.
"There's
a porpoise close behind us, and he's treading on my
tail.
See how
eagerly the lobsters and the turtles all advance!
They are
waiting on the shingle—will you come and join the
dance?
Will you,
won't you, will you, won't you, will you join the
dance?
Will you,
won't you, will you, won't you, won't you join the
dance?
"You
can really have no notion how delightful it will be
When they
take us up and throw us, with the lobsters, out to sea!"
But the
snail replied "Too far, too far!" and gave a look askance—
Said he
thanked the whiting kindly, but he would not join the
dance.
Would not, could not, would not, could not,
would not join the
dance.
Would not, could not, would not, could not,
could not join the
dance.
'"What
matters it how far we go?" his scaly friend replied.
"There
is another shore, you know, upon the other side.
The further
off from England the nearer is to France—
Then turn
not pale, beloved snail, but come and join the dance.
Will you, won't you, will you, won't you,
will you join the
dance?
Will you, won't you, will you, won't you,
won't you join the
dance?"'
W rozdziale dziesiątym Żółwiciel i Gryfon przedstawiają Alicji dziwaczny taniec. Ten utwór o nim opowiada; w rozdziale Alicja recytuje również "Tis the Voice of the Lobster" ("Oto jest głos homara"), parodię utworu "The Sluggard" ("Próżniak"), którego autorem jest Isaac Watts.
źródła:
Gaba Kulka - Kadryl z homarami
Lewis Carroll"Przygody Alicji w Krainie Czarów" wyd. Jasieńczyk, Wrocław 1994
https://en.wikipedia.org/wiki/%27Tis_the_Voice_of_the_Lobster
źródła:
Gaba Kulka - Kadryl z homarami
Lewis Carroll"Przygody Alicji w Krainie Czarów" wyd. Jasieńczyk, Wrocław 1994
https://en.wikipedia.org/wiki/%27Tis_the_Voice_of_the_Lobster
H.S.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.