Rocznica publikacji Żmirłacza

Dokładnie 29 marca 1876 roku ukazało się pierwsze wydanie nonsensownego poematu The Hunting of the Snark - w Polsce chyba najlepiej znanego pod tytułem Wyprawa na żmirłacza. 

Poniżej spis polskich tłumaczeń - wybranych, o ile mogłam odnaleźć ich tytuły.

Oryginalny tytuł:

Lewis Carroll: The Hunting of the Snark. An Agony in Eight Fits

Tłumaczenia: 

Stanisław Barańczak: Łowy na Snarka. Męczarnia w ośmiu Konwulsjach

Robert Stiller: Wyprawa na żmirłacza. Męka w ośmiu konwulsjach

Grzegorz Wasowski, Wojciech Mann: Obławantura przez Wążarłacza i Łowybryki wokół Żreka

 

autorem iustracji jest Mahendra Singh

Fabuła skupia się na perypetiach załogi statku, która próbuje odnaleźć tajemnicze zwierzę o nazwie Snark (Żmirłacz). Wśród polujących na niego jest wiele ekscentrycznych osobowości, np. Bellman (człowiek z dzwonkiem, u Stilera Brząkacz) posiadający mapę pozbawioną wszelkich rysunków i oznaczeń albo Baker (piekarz, stillerowski Bułkacz), który nie pamięta swojego imienia. 

Powstało wiele teorii na temat tego, jak wygląda Snark. Niektórzy doszukiwali się w tym słowie-walizce związku ze ślimakiem (snail) i rekinem (shark). Inni twierdzą, że to połączenie wspomnianego rekina czy żarłacza z wężem (snake). 

Jednym z aspektów obecności tego dzieła w realnym świecie jest istnienie niezwykłej rośliny, która otrzymała zwyczajową nazwę drzewa Boojum. Jest to nazwa szczególnie groźnej postaci żmirłacza (Boojum to u Stillera "Bubołak"). Dobrze pamiętam, że po raz pierwszy dowiedziałam się o tym drzewie czytając pewną książkę o Meksyku w dzieciństwie - wtedy też usłyszałam o istnieniu tego poematu Carrolla, z powodu obecnego w książce wyjaśnienia nazwy. 

drzewo Boojum

źródło: Pinterest

Pełny tekst poematu w języku angielskim można znaleźć tutaj.

H.S.